Ook bekend als Europese zuurbes, gewone zuurbes, Indiase zuurbes, Oregon-druif (nauw verwante Mahonia-soorten), zalea (Mapuche), en onder vele regionale namen in Azië en de Amerika's.

Beschrijving
De wortels en schors van de zuurbes leveren een kleurstof die behoort tot de groep van alkaloïde kleurstoffen. Hoewel Europese soorten nooit beroemd waren om hun kleurende eigenschappen, waren hun vruchten geliefd in gelei en jam. In Azië en de Amerika's is de zuurbes echter al eeuwenlang een gewaardeerde kleurplant. De wortels en twijgen werden gebruikt door de Navajo, Apache, Mescalero en Mapuche, terwijl in Azië de zuurbes vaak werd gecombineerd met kurkuma om de kleurechtheid te versterken en de briljante gele tinten te stabiliseren.

Historische opmerking
Zuurbeskleurstoffen behoren tot de oudste bekende alkaloïde kleurstoffen. Het gebruik ervan in verschillende culturen — van de Andes tot de Himalaya — getuigt van de betrouwbaarheid en brede beschikbaarheid. Zowel in de volksgeneeskunde als bij het verven zijn de wortels van de zuurbes gekoesterd vanwege het opvallende gele pigment dat ze bevatten, dat geen mordant nodig heeft om permanent aan vezels te binden.

Actieve kleurende verbindingen

• Berberine

• Palmatine

• Berbamine

CI Kleurnaam
Dichtstbijzijnde familie: CI Natural Yellow 18

Tips voor schakeringen

• Geen mordant nodig → sterke goudgele tinten
• Alaun-mordant → helderdere, zuiverdere tinten
• Ijzer-mordant → diepere olijfgroenen
• Koper-mordant → warme groen-gouden tinten
• Vaak gecombineerd met turmeric om de kleurechtheid te verbeteren en het palet te verdiepen

Bron
De zuurbes is een duurzame en hernieuwbare kleurstofbron.