Oxalaat van titanium is een minder bekend beitsmiddel en hulpstof bij het verven, soms onderzocht als alternatief voor aluin. Het wordt gewaardeerd voor het produceren van heldere, felle tinten, en versterkt met name gele en andere lichte tonen. Met tannines reageert het met een helder oranje. Het gebruik blijft niche, maar het biedt ververs een interessante manier om te experimenteren met helderheid en briljantheid in het kleurenpalet.

Voordelen

• Versterkt gele, oranje en felle tonen.
• Levert heldere tinten met minder modderigheid.
• Oxalaat van titanium kan dienen als alternatief voor aluin voor experimenten.

Notitie van de experimentele verver
Oxalaatzouten van titanium werden kort onderzocht door kleurchemici in de 19e en het begin van de 20e eeuw als beitsmiddelen en ophelderingsmiddelen. Ze toonden het vermogen om scherpe, lumineuze tinten te geven, vooral bij flavonoïde kleurstoffen zoals weld of fustic. Titanium werd echter nooit een standaardbeitsmiddel in de verfindustrie, grotendeels overschaduwd door de betrouwbaarheid van aluin en ijzer, en door de opkomst van synthetische kleurstoffen. Voor de hedendaagse natuurlijke verver is oxalaat van titanium het beste te zien als een experimenteel hulpmiddel, een manier om ongewone helderheid en subtiele verschillen in tint te verkennen die terugverwijzen naar dit weinig bekende hoofdstuk uit de geschiedenis van beitsmiddelen.