Ze zijn een andere klassieker in de wereld van natuurlijke kleurstoffen. Buckthorn-bessen, Avignon-bessen, of beter bekend als; Persian berries. Buckthorn-struiken komen veel voor in het oosten en worden in Europa sinds de Romeinse tijd geteeld. In de Verenigde Staten worden sommige Rhamnus-soorten als invasief beschouwd en worden ze actief uitgeroeid.
Onze Persian berries worden in Europa in het wild verzameld en zijn biologisch. Ze ondergaan een speciale behandeling met Co2 in een drukkamer om er zeker van te zijn dat ze steriel zijn, vrij van insecten en potentiële plagen voordat ze voor de eindgebruiker worden verpakt.
Perzische bessen zijn een substantief en een goede lichtvaste gele kleurstofbron. Het actieve kleurstofbestanddeel is Rhamnetin (Azaleatin) met de chemische formule C16H12O7. Sommige ondersoorten bevatten ook andere kleurstoffen zoals kaempferol (R.cartharticus), quercetin, xanthorhamnin en emodin. In de geschiedenis werd het actieve kleurstofbestanddeel genoemd Stil de grain yellow, or sap green.
Vroeger, werden buckthorn-bessen op verschillende manieren voor hun pigment gebruikt; om een groene inkt te maken voor gebruik in middeleeuwse manuscripten, als een gele muurverf in Engeland (18e eeuw), als een lakkleurstof genaamd Dutch Pink, en natuurlijk voor tinten geel en groen op textiel. De ingekookte Rhamnetin-siroop werd in schapenblaasjes bewaard voordat het verder werd gebruikt.
Moeten we de onrijpe bessen of de rijpe bessen gebruiken?
In het 16e-eeuwse verfhboek The Plictho van Gioanventura Rosetti staan meerdere recepten voor het gebruik van Perzische bessen. In recept 105 staat;
Neem kleine appeltjes van buckthorn in de tijd van Sint-Michiel, de maand september. Zorg dat je die appeltjes 's middags plukt en dat het niet regent en dat er geen vorst is geweest.
Dit legt ons uit dat we de rijpe bessen voor de kleurstof moeten gebruiken. Een ander recept voor leer zegt;
Om groene kleur op huiden te maken.
163. Meet de kleine appeltjes van buckthorn van de maand september die op het punt staan te rijpen. Neem de hoeveelheid die je nodig hebt en stamp ze een beetje; en zet ze in een kleine ketel. Doe er zoveel witte azijn of sterke wijn bij dat het genoemde appeltjes bedekt zijn en niet meer. Doe er ook een beetje fijngestampte Roche-aluin bij. Laat het koken gedurende de tijd van zes paternosters en niet langer. Neem het dan van het vuur en laat het afkoelen. Wanneer je het wilt gebruiken, kleur het koud op deze manier. (...) en je zult zien dat het de aard krijgt van groen gras.
Een 'paternoster' duurt voor mij ongeveer 26 seconden om op te zeggen (ja, ik heb het getimed), dus het is veilig te zeggen dat je bij dit recept niet langer dan drie minuten moet gaan.
Om groene inkt te maken van Perzische bessen;
kook 50 grams bessen en 200 ml water in tot het zeer geconcentreerd is tot 100 ml. Dit zal enige tijd duren. Zeef het water door een doek. Voeg een theelepel alum en een lepel azijnzuur toe voor groene inkt. Voeg soda ash in plaats van azijnzuur toe als je gele inkt wilt. Je kunt een gom arabic oplossing toevoegen als je wilt dat de inkt een glans heeft.
Om stoffen geel te verven met Perzische bessen voeg je eenvoudig gewassen en ontvet textiel toe aan het met kleurstof doordrenkte verfbad. Voor het verven van textiel gebruiken we ongeveer 200% WOF bessen. Ik week ze in warm water voordat ik de kleurstof extraheer in veel water dat aan de kook wordt gebracht. Je kunt je textiel mordanteren met alum of copper sulfate voor meer lichtvastheid. Het samen verven van de bessen en de stof geeft veel vlekken (uit ervaring), dus het zeven mag niet worden overgeslagen!
Om stoffen een groenige tint te verven, voeg aluin en twee lepels azijnzuur toe aan het gezeefde verfbad. Perzische bessen verven prachtig op eiwit- en cellulosestoffen.
0 reacties